Анализ современной научной и методической литературы по вопросам преподавания и обучения позволяет сделать вывод, что в настоящее время одной из важных проблем в теории и практике высшего образования является проблема формирования и развития положительной мотивации учения, и, несмотря на предложенные разнообразные пути ее решения, необходимы новые подходы, поиск новых путей и дидактических средств, новых технологий обучения.

Коомдун материалдык жана руханий өнүгүшүнүн тарыхый узак, карама–каршылыктуу татаал жолунда көркөм чыгармалардын окшош же жакындык белгилери, бир жагынан, коюн–колтук алышып, жарыш калып-тана берген...

Жазгыч акындар кыргыз элинин бай оозеки адабиятына жана өзүлөрүнө чейинки көркөм сөз өнөрүнүн белгилүү өкүлдөрүнүн чыгармаларына таасир-ленип таянуу менен, анын негизинде жаңы чыгармаларды жаратуу жөн-дөмүнө ээ болгон. Ошону менен бирге алар элдик оозеки мурастарды дагы кагазга түшүрүшкөн...

"Бир дагы улуттук улуу адабияттар башка элдердин адабияттары менен жандуу жана чыгармачылык карым-катыш түзбөй өнүккөн эмес", - деп В. М. Жирмунский туура айткан...

Абстракттуулуктан конкреттүүлүккө карай көтөрүлщүнүн ыгын, жолун илимдеги
универсалдуу метод катары кароо керектиги философдор тарабынан атайын белгиленип келе жаткандыгы маалым. Бул жобого ылайык, ой жүгүртүүдөгү абстракттуулуктан конкреттщүлүккө өтүүнүн жолу - бул акыл-ойду, элестетүүнү түшүнүктөргө айландырып, аларды илимий-теориялык планда кайра иштеп чыгуунун жолу болуп саналат.

К.Артыкбаевдин «Тарыхындагы» поэзияга арналган обзордо 30-жылдардагы кыргыз поэзиясындагы жаңылыктар толук кабарланган. Окуу китебинин талабына жараша конкреттүүлүк сакталган.

Адабияттын тарыхын үйрөнүү, адабият таануу илиминин көп жылдык тажрыйбасы көрсөткөндөй, алды менен белгилүү бир тарыхый мезгилдердеги адабий өнүгүштүн тенденцияларын аныктап (мезгил-дештирилген принцип боюнча), анан ошол мезгилдердеги адабий процесске омоктуу салым кошкон жазуучулардын монографиялык портреттерин берүү принцибине негизделип келатат. Ушундай болгондо гана жалпылык менен жекеликтин диалектикалык биримдиги туура көрсөтүлмөкчү.

К.Артыкбаев кыргыз адабият таануу илиминде белгилүү адабият-тарыхчысы, изилдөөчү адис катары таанылган. Ал изилдөөгө албаган кыргыздын атактуу жазуучу-акындары калган жок деп айтсак болот. К.Артыкбаев алар тууралуу сөз салганда, далилдүү фактыларга таянуу менен калыс пикирин айтууга аракеттенген. Анткени кыргыз адабият таануу илиминде кай бир адабиятчылардын (макалаларынан баштап, көлөмдүү монографияларына чейин) кыргыз адабиятынын тарыхын бир беткей түшүндүргөн туура эмес көз караштары кездешет. Мындай учурда К.Артыкбаев өзүнүн принципиалдуу көз карашын дайыма ортого салып жүргөн.

В историю нашей кыргызской литературы Э. Ибраев вошел как крупный мастер поэтической сатиры. Свое творческое кредо он сам сформулировал с доходчивым саркастическим юмором в стихотворении о кыргызском языке. Вот эти слова (в переводе Я.Козловского):..

Ар сөзүмдө тамыры бар канымдын. (Тушалган чагылган, 151-б.), - деген ыр саптардын ээси, Кыргыз эл акыны А.Өмүрканов эл башына түшкөн замандын, өзү жашаган учурдун элесин чыныгы поэзиянын тили менен көркөм, көпчүлүктүн жүрөгүнөн орун алгыдай кылып, биринчилерден болуп ырларындагы ар бир сабына, үтүрүнө чейин сиңирип, калемине келтире жазып, коңгуроодой кагыла алды...