Статья посвящена общеязыковым, традиционно-поэтическим и индивидуально-авторским сравнительным оборотам на материале прозы М.Лермонтова, представ-ляющим образное отражение действиительности. Все это сводится к проблеме отграничения устойчивых сочетаний от свободных сочетаний слов.

ХХ кылымдагы лингвистиканын өтө маанилүү методологиялык принциби болуп тилди система катары кароо саналат. Ушул методго ылайык, тилди лингвистикалык изилдөө тилдик системаны түзгөн элементтерди сыпаттоо жана алардын бири-бири менен болгон катышын сыпаттоо экендиги талашсыз.

В данной статье обсуждаются вопросы малоизученной нефинитной формы причастия еще не совершившегося действия в тюркских языках.

В статье намечены общие квалификационные характеристики современного публицистического стиля речи, которые вполне приложимы в качестве опорных на материале разных языков.

Предлагаемая статья рассматривает предварительные вопросы исследования аббревиатур как элемента языка английской и кыргызской прессы. Статья ориентирована на лиц, специализирующихся на проблемах сопоставительно-типологического языкознания.

В статье рассматривается статусная природа синтаксических конструкций сравнения с точки зрения осмысления действительности и в контексте разных дискурсов. Статья может представлять интерес для всех, интересующихся вопросами семантического синтаксиса. Синтаксические концепты являются ярким показателем своеобразия синтаксических конструкций конкретным языка.

Макалада манасчылар С.Орозбаков менен С.Каралаевдин варианты боюнча «Манас» эпосундагы иран тилдеринен кирген сөздөр маанилик топторго бөлүнүп, иликтөөгө алынат да, алардын колдонулуу даражасы боюнча жыйынтыктар берилет.

Макалада тилдин ар түрдүү деңгээлдериндеги экспрессивдүү эстетикалык булактар жана сүйлөшүүнүн экспрессивдүү ыкмасы болуп эсептелген парцелляция, парцелляцияланган сүйлөмдөр факт-материалдар аркылуу сыпатталат.

Макал – бул дидактикалык жанрдагы чыгармалардын бир түрү. Анын табияты эң кыска түзүлүшкө негизделип, өзүнө тексттик ойду батырып турат. Болгондо да, турмуштук тажрыйбалардан иргелип чыккан нуска, насыят, тарбия мүнөзүндөгү омоктуу ойду ныкталган мазмунда берет.

Макалада синонимдердин текстте карама-каршы коюлушу, контексттик антонимдердин туруктуу сөз айкаштарында орун алышы жөнүндө кеп козголду.