Билингвалык адабияттын дүйнөлүк таржымалы ары бай жана көп кырдуу экендиги белгилүү.

Проблема словосочетания издавна привлекала внимание английских, кыргызских, русских и других языковедов. Словосочетание, как отдельная единица синтаксического строя представляет собой совокупность различного рода сложных отношений (объем, границы, возможности сочетаемости лексических единиц и т.д.), что приводит к жарким дискуссиям, нерешенным до конца и продолжает развиваться в современной лингвистике.

В данной научной статье речь идет о теоретических основах методики преподавания казахского языка.

Настоящая статья посвящена вопросу происхождения соответствия звуков у~ү, у~ө , ү~ү. У - открытая, губная гласная фонема заднего ряда.

Тіліміздің қазіргі жағдайы түбі бір қазақ-түркі тілдеріндегі дыбыстар сəйкестігінің заңдылығын анықтауды қажет етеді. Бұндай заңдылықтарды нақтылау түркі тілдерінің тарихи грамматикалық, этимологиялық зерт-теулерін жоғары дəрежеге көтеретіні анық. Туыстас топқа енетін тілдер арасындағы дыбыс сəйкестіктерін анықтаудың мəні оларды ата тіл жүйесі дыбыстарымен байланыстыра зерттеуде маңызды болмақ.

В этой статье рассматриваются образование ФЕ на базе фразеологизмов в русском и
кыргызском языках.

Бул макалада немец тилинин ыңгайларын кыргыз тилинин ыңгайлары менен салыштырабыз. Чет тилинин үйрөнүүдө, үйрөнүп жаткан тилдин грамматикасын өз эне тили менен салыштырып үйрөнүү зарыл жана пайдалуу.

Фразеологизмдердин синтаксистик түзүлүшү жагынан сөз тизмеги жана сүйлөм тибиндеги болуп эки топко бөлүнүшү өзгөрүүгө таптакыр учурабай турган көрүнүштөр эмес. Ал типтер речте айрым өзгөрүүлөргө учурап, биринен экинчисине да өтө алат. Бирок мындай өзгөрүүлөр семантикалык жактан бири-биринен айырмаланбайт да, мамиле категориялары боюнча айырмаланат.

Макаланын темасы айтып тургандай, берилген бул макалада «Жан» деген түшүнүктүн, кыргыз тилинде колдонулушунун көп кырдуулугу жана фразеологизмдерде дагы кеңири колдонуу менен бирге өзүнүн маани-маңызынын ар тараптуулугу чагылдырылган.

Азыркы кыргыз тилинде тил менен ойлоонун ар кандай формалары, алардын жалпылыгы жана айырмалыктары аныкталгандан кийин, сүйлөм тилдин формасы.